Τρίτο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα.

Τελικά θα υποχωρήσει η θεωρούμενη άκαμπτη γερμανική «ηθικο-ορθοφροσύνη» μπροστά
στα πολιτικά διλήμματα που θέτει η πραγματικότητα (πολιτική, κοινωνική, οικονομική)
  στην Ελλάδα;  Θα υποχωρήσει ο  σκληρός ηθικοκανονιστικός της λόγος μπροστά
στην ενδεχόμενη  ανατροπή του πολιτικού
σκηνικού στην Ελλάδα κάτι που πιθανά θα δημιουργήσει καινούργια προβλήματα στην
ευρωζώνη και στην γερμανική επικυριαρχία τη στιγμή που είναι έτοιμη να φωνάξει vittoria;
Πλησιάζει πάντως  η ώρα για την
επίλυση των  πολιτικών  διλημμάτων  που η ίδια η πολιτική της γερμανικής
κυβέρνησης έχει δημιουργήσει. Ο χρόνος στην πολιτική κλεψύδρα τελειώνει. Τα
αδιέξοδα θα αρθούν με κάποιο τρόπο.
Η συζήτηση για τον τρόπο επίλυσης του χρηματοδοτικού κενού το οποίο υπάρχει
σήμερα στο ελληνικό πρόγραμμα αποδεικνύει με απόλυτη σαφήνεια ότι η ελληνική
οικονομία , μετά από τέσσερα χρόνια εφαρμογής του οικονομικού προγράμματος
δημοσιονομικής προσαρμογής , δεν είναι σε θέση να αυτοχρηματοδοτήσει τις ανάγκες
της και να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της. Παρά τα όσα λέγονται, η Ελλάδα με
βάση το οικονομικό  πρόγραμμα που
ακολουθεί, ακόμη και  τον τελευταίο 1,5
χρόνο, εμφανίζει χρηματοδοτικό κενό το οποίο απαιτεί κάλυψη.
Σύμφωνα με το «Der Spiegel», (έκδοση 03.02.2014) και με βάση  ένα  έγγραφο του γερμανικού υπουργείου οικονομικών,
ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σχεδιάζει τρίτο πακέτο βοήθειας για την Ελλάδα, που θα δοθεί πριν τις ευρωεκλογές. Το
σχέδιο, σύμφωνα με το περιοδικό, εμπεριέχει δύο δυνατότητες. Πρώτον, ένα
περαιτέρω «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και δεύτερον, «ένα περιορισμένο
ακόλουθο (σ.σ.: προς το σημερινό δεύτερο) πρόγραμμα βοήθειας» μέσω του οποίου η
Ελλάδα θα πάρει «φρέσκο» χρήμα από το ευρωπαϊκό ταμείο χρηματοπιστωτικής
σταθερότητας, ESM. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει το περιοδικό , το νέο πρόγραμμα
θα μπορούσε να φτάσει, ανάλογα με τη μορφή που θα πάρει, τα 20 δισεκατομμύρια
ευρώ – με αφετηρία τα 10 δισ.
Επομένως στην καλύτερη περίπτωση για την Ελλάδα , οι ανάγκες της θα είναι
τουλάχιστον 10 δις ευρώ. Βεβαίως το όποιο ποσό τελικά συμφωνηθεί θα επιβαρύνει
το δημόσιο χρέος  , την ίδια στιγμή που
θα επιχειρείται η ελάφρυνση του χρέους με βάση την απόφαση του Eurogroup (Νοέμβριος
2012).
Η ερμηνεία των παραπάνω δεν μπορεί παρά να συνάδει με την άποψη της γερμανικής
κυβέρνησης ότι δανείζουμε και δεν χαρίζουμε το οποίο μεταφράζεται σε : νέο
δάνειο και συγχρόνως επιμήκυνση των υπαρχόντων δανείων σε βάθος χρόνου , με
μείωση του περιθωρίου των επιτοκίων του πρώτου δανείου (52,9 δις) από 0,5% στο
μηδέν , και πιθανή σύνδεση ορισμένων δανείων με ορισμένους αναπτυξιακούς
δείκτες.
Βέβαια το αντάλλαγμα θα είναι  «οι αποφασιστικότερες
μεταρρυθμίσεις » οι οποίες θα είναι η καραμέλα για την γερμανική κοινή γνώμη.
Επίσης η χρηματοδότηση θα είναι ολοκληρωτικά των Ευρωπαίων διότι μην ξεχνάμε
ότι το ΔΝΤ έχει ήδη προβλέψει ήδη  χρηματοδότηση 8,5 δις για τα έτη 2015-16, τα
οποία θα χρησιμοποιηθούν αν υπάρξει ανάγκη. Το ΔΝΤ είχε επί της ουσίας προβλέψει
 το χρηματοδοτικό κενό.
Έχω ακόμη την γνώμη ότι ο σχεδιασμός του υπουργείου για έξοδο στις αγορές το
τέλος του 2014 , επειδή έχει συμφωνηθεί από κοινού με την τρόϊκα , και επί
αυτού έχουν γίνει συζητήσεις ήδη με διάφορους φορείς , αποτελεί στόχο ποτ κατά
πάσα περίπτωση θα πραγματοποιηθεί αν δεν υπάρξουν σημαντικές πολιτικές αλλαγές.