Περί λεκτικών επιχειρημάτων και ισχύος.

 «Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε
κάνει λάθη στην ανάλυσή του για το ελληνικό θέμα, δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών
Γιάννης Βαρουφάκης μιλώντας στην γερμανική εφημερίδα Die Ziet.

Ερωτηθείς σχετικά, ο κ. Βαρουφάκης  απάντησε: «Ναι, κάνει (σ.σ. λάθος),
όπως είμαι σίγουρος ότι πιστεύει πως πλανώμαι στη δική μου ανάλυση».

Στη συνέντευξη επαναλαμβάνει ότι βλέπει με σεβασμό τον γερμανό υπουργό
Οικονομικών, αλλά προσθέτει πως προκαλεί
απογοήτευση το γεγονός ότι δεν έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε σε ένα
δημοκρατικό πλαίσιο, στο οποίο τα επιχειρήματα θα παίζουν μεγαλύτερο ρόλο από
την σχετική ισχύ».

Διαβάζοντας το παρακάτω απόσπασμα στον ηλεκτρονικό τύπο (http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=705807  20.05.2015) έμεινα ενεός από τη φιλοσοφική
θεώρηση του υπουργού οικονομικών και βασικού διαπραγματευτή της χώρας μας με
τους δανειστές.

Η άποψη του υπουργού είναι έμπλεα  ηθικοκανονιστικού περιεχομένου , παλαιάς
κοπής,  αλλά με σύγχρονο μεταμοντέρνο
λούστρο ,  η οποία αδυνατεί να αντιμετωπίσει
την πλέον  στοιχειώδη ένσταση προερχόμενη
από  οποιονδήποτε όπως  π.χ,από  κάποιον που δεν του «καίγεται καρφί» για
οποιαδήποτε αυθεντική  (δημοκρατική την
ονομάζει ο υπουργός και θα πρέπει, καταρχάς,  να την ορίσει έτσι ώστε να καθοριστεί το
εννοιολογικό πλαίσιο) επικοινωνία. Δηλαδή με απλά λόγια δεν  μπορείς  να σύρεις σε «δημοκρατικό»  διάλογο αυτόν που δεν επιθυμεί να συνομιλήσεις
μαζί σου.

 Ακόμη, όμως, αν τελικά
«πεισθεί» να έλθει  έχει απεριόριστες
δυνατότητες , προκειμένου να εξυπηρετήσει τους ιδιοτελείς σκοπούς του (ο
οποιοσδήποτε),   να παραβιάζει συστηματικά όλες τις
υπερβατολογικές συνθήκες δυνατότητας του «δημοκρατικού»  επικοινωνιακού πράττειν, ακόμη και αν υποτεθεί
πως αυτές είναι όντως υπαρκτές (διότι βεβαίως δεν είναι!!!).

Σε αυτή την απάντηση ο υπουργός είναι εσαεί καταδικασμένος
είτε σε αφωνία είτε σε διάλογο κωφών!!! Η
μεταξύ τους διαφορά θα λυθεί προφανώς στο πεδίο της ισχύος!!! Και προφανώς όχι
μέσω της ανταλλαγής επιχειρημάτων Τόσο απλό.