Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ανακήρυξε τον εαυτό της ως πρώτη αριστερή κυβέρνηση στην ιστορία του (νέου) ελληνικού κράτους. Μάλιστα μια αριστερή κυβέρνηση υποστηριζόμενη από τον κύριο πολιτικό φορέα που είχε τοποθετήσει τον εαυτό του στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς[1]. Η αποτίμηση της οικονομικής πολιτικής της συγκεκριμένης κυβέρνησης αλλά και των θεσμικών παρεμβάσεων –οι γνωστές μεταρρυθμίσεις- στο σύνολο των θεμάτων που αφορούσαν στις αγορές εργασίας, χρήματος , κεφαλαίων και προϊόντων είναι πολύ εύκολο να πραγματοποιηθεί, χωρίς φιοριτούρες και περιττές εκλογικεύσεις , από τη στιγμή που ακολουθήθηκε κατά γράμμα το πρόγραμμα του τρίτου μνημονίου που η κυβέρνηση υπέγραψε με τους ευρωπαίους δανειστές και το ΔΝΤ. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που είχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που το κατέτασσαν στον αντίποδα των διακηρύξεων με βάση τις οποίες εκλέχθηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ουσιαστικά επρόκειτο για τη συνέχιση των δύο προηγούμενων μνημονιακών προγραμμάτων.
Στο μυαλό των ανθρώπων προκειμένου να βρούν τρόπους να υπερκεράσουν τις αρνητικές σκέψεις και τις ενοχές που δημιουργούνται από την αδυναμία, θελημένη ή αθέλητη, των υποσχέσεων που δόθηκαν αλλά δεν τηρήθηκαν εφευρίσκουν διάφορα επιχειρήματα και με τον τρόπο αυτό εκλογικεύουν τη συμπεριφορά τους.
Έτσι και τα δύο κόμματα ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ εφηύραν το φοβερό επιχείρημα ότι «σώσαμε την χώρα» από την καταστροφή των μνημονιακών πολιτικών που εφάρμοζαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, χωρίς να αναφέρεται το ουσιώδες: δηλαδή « αν σώσαμε την χώρα αυτό συνέβη επειδή εφαρμόσαμε κατά γράμμα –και μάλιστα υπερακοντίζοντας σε διάφορα σημεία- το μνημόνιο…» Δηλαδή η χώρα σώθηκε …με τη συνταγή η οποία ήταν στο στόχαστρο και στη μήνι των δύο κομμάτων τα οποία εμπιστεύθηκε ο λαός προκειμένου να μην την εφαρμόσει… Αμήν.
Δύο ακόμη ζητήματα θα αναφέρω:
Από πότε μια λεγόμενη αριστερή κυβέρνηση αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας ένα τέτοιο πρόγραμμα και για ποιο λόγο το κάνει; Αναρωτήθηκαν ποτέ όσοι έλαβαν μια τέτοια απόφαση, τις συνέπειες για όσους είχαν ελπίσει για κάτι διαφορετικό; Να το πω με τα λόγια του Αλέξη Τσίπρα στις προγραμματικές δηλώσεις της πρώτης κυβέρνησης στη Βουλή των Ελλήνων « Ήδη, οι πολίτες στην Ελλάδα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν κινητοποιηθεί, παίρνουν πρωτοβουλίες συμπαράστασης και αλληλεγγύης. Τους ευχαριστούμε και τους καλούμε να παραμείνουν σε εγρήγορση. Η αλληλεγγύη και η συμπαράστασή τους είναι πολύτιμες. Μόνο με τη στήριξή τους θα μπορέσουμε να διαχειριστούμε το αδιέξοδο στο οποίο μας οδήγησαν τα μνημόνια. Μόνο με τη στήριξή τους θα καταφέρουμε να βγάλουμε την Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη, από τον φαύλο κύκλο της λιτότητας, της ύφεσης και του αποπληθωρισμού. Γιατί η στρατηγική μας δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Αφορά τους λαούς όλων των ευρωπαϊκών χωρών. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό. Ποτέ δεν ήταν μόνο ελληνικό. Η κρίση δεν είναι μόνο ελληνική. Η κρίση είναι ευρωπαϊκή και άρα η λύση θα είναι επίσης ευρωπαϊκή. Η Ελλάδα μπορεί να είναι θετικός καταλύτης των εξελίξεων σε αυτή τη σκληρή και επίμονη διαπραγμάτευση». Το αποτέλεσμα δεν ήταν η ήττα των ελπίδων , αλλά η ηθική απαξίωση των όποιων αριστερών προταγμάτων . Δεύτερο Αμήν.
Το δεύτερο ζήτημα που είναι εξίσου εντυπωσιακό: η ΝΔ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ για αναποτελεσματική οικονομική πολιτική όταν ο τελευταίος δεν έκανε τίποτε περισσότερο από την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών οι οποίες ειρήσθω εν παρόδω αποτελούν την πεμπτουσία της δικιάς της ιδεολογίας, άλλωστε στη ίδια λογική κινείται και την περίοδο που είναι κυβέρνηση. Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια μια κυβερνητική διακυβέρνηση που δεν έχει τίποτε κοινό με οποιαδήποτε αριστερή πολιτική , όπως και αν ορίσουμε την αριστερά. Τρίτο Αμήν.
[1] Προσωπικά ποτέ δεν κατάλαβα και κανείς δεν το εξήγησε τι σημαίνει ο επιθετικός προσανατολισμός ριζοσπαστικός. Ορισμένες σκέψεις έχω διατυπώσει περί αυτού στο :Κ. Μελάς, Άλλος ένας προαναγγελθείς θάνατος: η «Ριζοσπαστική» Αριστερά ,Περιοδικό Νέο Πλανόδιον, https://neoplanodion.gr/2023/09/08/rizospastiki-aristera/
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ 26.01.2025