Εκλογές στο ΚΙΝΑΛ και οι πιθανές εξελίξεις στο μετεκλογικό πολιτικό τοπίο   

Σε παρέμβασή μου στην εκδήλωση του Ομίλου ΑΚΤΙΔΑ 29-Νοεμβρίου 2021, ανέφερα τα παρακάτω για τις επικείμενες εκλογές του ΚΙΝΑΛ.

1.

Το ενδιαφέρον – ίσως και υπέρμετρο για ένα κόμμα με μικρό σχετικά με τα ελληνικά δεδομένα εκλογικό ποσοστό- για τις επικείμενες εκλογές του νέου Προέδρου στο ΚΙΝΑΛ, οφείλεται κατά την άποψή μου σε τρεις κυρίως παράγοντες:

Α) ότι οι επικείμενες εθνικές εκλογές θα πραγματοποιηθούν με την απλή αναλογική, κάτι που πολύ πιθανά θα δυσκολέψει ή και θα αποτρέψει την αυτοδυναμία του πρώτου κόμματος, ενώ παραλλήλως αφήνει ανοικτά και αιωρούμενα διάφορα σενάρια  μετεκλογικών συνεργασιών, τα οποία , ειρήσθω εν παρόδω, κανένα κόμμα δεν έχει διατυπώσει ρητά και καθαρά.

Β) ότι δημοσκοπικά διαπιστώνεται μείωση του εκλογικού αποτυπώματος του κυβερνώντος κόμματος (ισχυρότερες ενδείξεις προκύπτουν από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων), με παράλληλη αδυναμία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ΣΥΡΙΖΑ, να εκμεταλλευθεί στο ελάχιστο αυτή τη φθορά.

Γ) ότι δημοσκοπικά το ΚΙΝΑΛ παρουσιάζει μικρή άνοδο. Αυτό συμβαίνει χωρίς την ύπαρξη αρχηγού, το οποίο έχει την ιδιαιτερότητα να μπορεί να προβάλλει πάνω στο ΚΙΝΑΛ ό,τι θέλει ο καθένας.  Η όποια επιλογή προέδρου γίνει, αυτομάτως θα σηματοδοτήσει μια κατεύθυνση των πολιτικών επιδιώξεών του και επομένως και μια οριοθέτηση του χώρου. Δεν είναι εύκολο ο νέος πρόεδρος να ικανοποιήσει το σύνολο όσων δημοσκοπικά προτίθεται να υποστηρίξουν ΚΙΝΑΛ.

2.

Τι μπορεί να σηματοδοτήσει η εκλογή νέου προέδρου στο ΚΙΝΑΛ για το γενικότερο πολιτικό σκηνικό; Δύο  εξελίξεις:

Α) ουσιαστικά τίποτε το διαφορετικό αν ο νέος πρόεδρος ασκήσει πολιτική περιμένοντας να γίνει Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη. Εννοώ να θέσει ως κυρίαρχο στόχο να κερδίσει πάλι τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης από τον ΣΥΡΙΖΑ , την οποία απώλεσε πολύ πρόσφατα ,παραμένοντας στο «πλάι» των πολιτικών εξελίξεων. Σημειώνω ότι το προσπέρασμα του ΣΥΡΙΖΑ έγινε πρόσφατα, διότι δεν υπάρχει, νομίζω, προηγούμενο στην ευρωπαϊκή ιστορία των πολιτικών εκλογών κόμμα που συρρικνώθηκε με τέτοιο δραματικό τρόπο, να μπορέσει να επανέλθει στη θέση που είχε, προσπερνώντας με τη σειρά του το κόμμα που το προσπέρασε λίγα χρόνια πριν. Όλα τα παραπάνω λαμβάνοντας υπόψη τη μεγάλη διαφορά στο εκλογικό αποτέλεσμα των δύο κομμάτων.

Β) την αρχή ενός νέου πολιτικού σκηνικού το οποίο θα χαρακτηρίζεται από διάθεση κάποιας μορφής συνεργασίας , στη βάση μιας συν -αντίληψης για την κατάσταση και το μέλλον της χώρας, μεταξύ των κομμάτων του πολιτικού τοπίου. Δεν εννοώ μόνο την Κέντρο- Αριστερή αντίληψη. Κάλλιστα μπορεί να σηματοδοτήσει και Κέντρο-Δεξιά συν-αντίληψη. Στόχος κάθε πολιτικού κόμματος είναι να κυβερνήσει. Κάθε κόμμα θέλει , απολύτως θεμιτό, να αυξήσει την επιρροή του στο εκλογικό σώμα. Αυτή η θέληση δεν μπορεί να υπερβεί εύκολα την πραγματικότητα, το συσχετισμό δυνάμεων και την διαμορφωθείσα αντίληψη του εκλογικού σώματος για τον τρόπο που έχει πολιτευθεί στο πρόσφατο παρελθόν.

3.

Η πολιτική στον πυρήνα της εμπεριέχει κυνικά χαρακτηριστικά. Μπορεί να βρίσκεται γαντζωμένη σε αντιπαραθέσεις «εμφανούς εκλογίκευσης» της πραγματικότητας όταν θεωρεί ότι αυτό λειτουργεί υπέρ του ίδιου συμφέροντος. Οι συνεχείς αναφορές στις παρελθούσες οξυμένες αντιπαραθέσεις – μέχρι ύβρεων και βαριών κατηγοριών – μεταξύ των κομμάτων, δεν αποτελούν  επί ουδενί κριτήριο για μια αλλαγή πλεύσης όταν αυτό θεωρηθεί ευνοϊκό για τα κόμματα. Σε αυτό συνάδει, άλλωστε, η πρόσφατη πολιτική ιστορία της χώρας (συνεργασία Σαμαρά – Βενιζέλου, αλλά και Τσίπρα – Καμένου). Τα κυνικά χαρακτηριστικά κάθε κόμματος- η θέληση για να κυβερνήσει- είναι γνωστό ότι κρύβονται πίσω από συνεχείς εκλογικεύσεις προκειμένου να υποστηριχθεί το υποτιθέμενο ιδεολογικό status του κόμματος. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι τα σημερινά πολιτικά κόμματα έχουν πίστη στις ιδεολογικές αρχές που υποστηρίζουν ότι διαθέτουν.

4.

Υπάρχει ακόμη ένας σημαντικός παράγοντας που χρειάζεται να ληφθεί υπόψη: γίνονται εκλογές για το ΚΙΝΑΛ, το οποίο αποτελεί το συνασπισμό τουλάχιστον δύο κομμάτων –ΠΑΣΟΚ, ΚΙΔΗΣΟ- και άλλων μικρότερων οργανώσεων. Το ΠΑΣΟΚ αυτή τη στιγμή δεν έχει πρόεδρο  μετά το θάνατο της Φώφης Γεννηματά η οποία ήταν και πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ. Πως θα λυθεί το θέμα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ; Η λύση αυτού του θέματος έχω την εντύπωση ότι δημιουργεί ορισμένους προβληματισμούς για τις μελλοντικές εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ και τη διασφάλιση της ενότητας του. Μπορεί η εκλογική ανάκαμψη να  αναδεικνύεται σε κεντρικό ζητούμενο στις εκλογές για το νέο πρόεδρο, όμως αυτό προϋποθέτει την ενότητα του χώρου, εκτός αν γίνουμε μάρτυρες αλλαγών που και αυτές όμως δεν θα είναι ανώδυνες.