Η κύρια νέα είδηση των γερμανικών εκλογών,
αναμφισβήτητα, είναι η εντυπωσιακή, αλλά αναμενόμενη, άνοδος του κόμματος Alternative für Deutschland (AfD) που ιδεολογικά και πολιτικά βρίσκεται στον χώρο της άκρας δεξιάς. Στο νέο
γερμανικό κοινοβούλιο (κάτω βουλή) θα καταλάβει 96 έδρες επί συνόλου 709 ,
μόλις 59 έδρες λιγότερες από το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ( SDP).
αναμφισβήτητα, είναι η εντυπωσιακή, αλλά αναμενόμενη, άνοδος του κόμματος Alternative für Deutschland (AfD) που ιδεολογικά και πολιτικά βρίσκεται στον χώρο της άκρας δεξιάς. Στο νέο
γερμανικό κοινοβούλιο (κάτω βουλή) θα καταλάβει 96 έδρες επί συνόλου 709 ,
μόλις 59 έδρες λιγότερες από το Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα ( SDP).
Κατά την άποψή μου, το AfD, δεν έκανε τίποτε το ιδιαίτερο παρά το να καβαλήσει
το ίδιο κύμα που έχουν καβαλήσει τα υπόλοιπα κόμματα της άκρας δεξιάς στην
Ευρώπη. Μάλιστα το υψηλό ποσοστό που επέτυχε το κατατάσσει στην πρώτη γραμμή
των κομμάτων της άκρας δεξιάς, μαζί με το γαλλικό
Εθνικό Μέτωπο(21,4% των ψήφων το
2017 στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών και 33,9% στον δεύτερο), , το ολλανδικό Κόμμα της Ελευθερίας(13,1 % των ψήφων το 2017), , το ουγγρικό Jobbik
(20,0% των ψήφων το 2014), το σουηδικό Sweden Democrats (13,1% στις εκλογές του
2014), το αυστριακό Freedom Party (20,5% στις εκλογές του 2013), το δανέζικο Danish People’s Party ( 21,1% στις εκλογές
του 2015), το φιλανδικό Finns Party,
γνωστό και ως True Finns (17,7% στις εκλογές
του 2015), το νορβηγικό Progress Party (16,3% στις εκλογές του 2013), το
σλοβακικό Slovak National Party (8,6% στις εκλογές του 2016) κ.τ.λ
το ίδιο κύμα που έχουν καβαλήσει τα υπόλοιπα κόμματα της άκρας δεξιάς στην
Ευρώπη. Μάλιστα το υψηλό ποσοστό που επέτυχε το κατατάσσει στην πρώτη γραμμή
των κομμάτων της άκρας δεξιάς, μαζί με το γαλλικό
Εθνικό Μέτωπο(21,4% των ψήφων το
2017 στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών και 33,9% στον δεύτερο), , το ολλανδικό Κόμμα της Ελευθερίας(13,1 % των ψήφων το 2017), , το ουγγρικό Jobbik
(20,0% των ψήφων το 2014), το σουηδικό Sweden Democrats (13,1% στις εκλογές του
2014), το αυστριακό Freedom Party (20,5% στις εκλογές του 2013), το δανέζικο Danish People’s Party ( 21,1% στις εκλογές
του 2015), το φιλανδικό Finns Party,
γνωστό και ως True Finns (17,7% στις εκλογές
του 2015), το νορβηγικό Progress Party (16,3% στις εκλογές του 2013), το
σλοβακικό Slovak National Party (8,6% στις εκλογές του 2016) κ.τ.λ
Έχει μεγάλη σημασία
η αναφορά των πηγών από τις οποίες άντλησε το AfD, τις ψήφους
του στην πρόσφατη εκλογική διαμάχη . Σύμφωνα με τα στοιχεία που μας παρέχει η Frankfurter Allgemeine, το AfD ψήφισαν 1.200.000 ψηφοφόροι που δεν είχαν
ψηφίσει τις προηγούμενες εκλογές (είτε νέοι ψηφοφόροι είτε δεν είχαν ψηφίσει στις
προηγούμενες εκλογές). 980.000 οι οποίοι στις προηγούμενες εκλογές είχαν
ψηφίσει την ένωση των δύο κομμάτων υπό την Άγκελα Μέρκελ, 690.000 οι οποίοι στις προηγούμενες
εκλογές είχαν ψηφίσει άλλα κόμματα, 470.000 που είχαν ψηφίσει το
Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, 400.000 που είχαν ψηφίσει το κόμμα της Αριστεράς (Linke) , 40.000 που είχαν ψηφίσει Πράσινους και άλλοι τόσοι που είχαν ψηφίσει
Ελεύθερους Δημοκράτες.
η αναφορά των πηγών από τις οποίες άντλησε το AfD, τις ψήφους
του στην πρόσφατη εκλογική διαμάχη . Σύμφωνα με τα στοιχεία που μας παρέχει η Frankfurter Allgemeine, το AfD ψήφισαν 1.200.000 ψηφοφόροι που δεν είχαν
ψηφίσει τις προηγούμενες εκλογές (είτε νέοι ψηφοφόροι είτε δεν είχαν ψηφίσει στις
προηγούμενες εκλογές). 980.000 οι οποίοι στις προηγούμενες εκλογές είχαν
ψηφίσει την ένωση των δύο κομμάτων υπό την Άγκελα Μέρκελ, 690.000 οι οποίοι στις προηγούμενες
εκλογές είχαν ψηφίσει άλλα κόμματα, 470.000 που είχαν ψηφίσει το
Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, 400.000 που είχαν ψηφίσει το κόμμα της Αριστεράς (Linke) , 40.000 που είχαν ψηφίσει Πράσινους και άλλοι τόσοι που είχαν ψηφίσει
Ελεύθερους Δημοκράτες.
Τα αποτελέσματα δείχνουν
με απλό τρόπο ότι η Γερμανία δεν αποτελεί πλέον εξαίρεση από τον κανόνα που
διέπει την πολιτική και ιδεολογική κατάσταση των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών
και υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της που δεν
λυπάται για τα εγκλήματα που διέπραξε στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπάρχει πλέον ,
και πολιτικά, διότι ιδεολογικά υπήρχε εδώ και πολύ καιρό, μια άκρα δεξιά «χωρίς
κόμπλεξ» για το παρελθόν της χώρας.
με απλό τρόπο ότι η Γερμανία δεν αποτελεί πλέον εξαίρεση από τον κανόνα που
διέπει την πολιτική και ιδεολογική κατάσταση των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών
και υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού της που δεν
λυπάται για τα εγκλήματα που διέπραξε στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπάρχει πλέον ,
και πολιτικά, διότι ιδεολογικά υπήρχε εδώ και πολύ καιρό, μια άκρα δεξιά «χωρίς
κόμπλεξ» για το παρελθόν της χώρας.