Το σχέδιο Juncker για τη μεγέθυνση είναι απλά ένα ακόμη …. σχέδιο.


Το σχέδιο Junker, των 315 δις ευρώ, για την επανεκκίνηση της
ανάπτυξης της ευρωπαϊκής οικονομίας προκαλεί μόνο ειρωνείες και γέλια όπως έχει
δείξει με σαφήνεια ο 
Daniel Gros, σε πρόσφατη μελέτη του (Daniel Gros , Investment as the key to recovery in the euro area?  Centre for European Policy Studies, No. 326, 18 November 2014).  Ο Daniel Gros ορίζει το σχέδιο «σαν μια απελπισμένη
προσπάθεια να δημιουργηθεί ένα χρηματοδοτικό πακέτο πάνω από 300 δις, χωρίς όμως
στην πραγματικότητα να υπάρχει καμία δυνατότητα αλλαγής του δόγματος της δημοσιονομικής
ισορροπίας, όπως αυτή εννοείται σήμερα». Ο  
Gros υπενθυμίζει
ότι, δύο χρόνια πριν, υπήρξε ένα άλλο πυροτέχνημα « η πρωτοβουλία για τη
μεγέθυνση» ύψους 120 δις ευρώ, χρηματοδοτούμενη όπως το σχέδιο
Junker, μέσω μια ανακατανομής των ήδη κατανεμημένων
πόρων στον προϋπολογισμό και με πολλές ελπίδες για συμμετοχή των ιδιωτών. Από αυτούς
τους πόρους , σε δύο χρόνια, δεν δαπανήθηκε ούτε ένα ευρώ , και ο
Gros είναι έτοιμος να στοιχηματίσει ότι ,
και αυτή τη φορά, δεν θα συμβεί κάτι διαφορετικό.
Συγχρόνως και Boeri, καθηγητής στο
Bocconi , σε άρθρο του
(
lavoce.info) εξηγεί ότι
οι πραγματικοί πόροι που υπάρχουν στον προϋπολογισμό της ΕΕ και μπορούν να
χρησιμοποιηθούν στο σχέδιο  
Junker, δεν υπερβαίνουν τα 2 δις ευρώ. Σε αυτά προστίθενται
5 δις από την ΕΤ Επενδύσεων και ακόμη 14 δις που μπορούν να προέλθουν από αυτά
που έχουν κατανεμηθεί για την μεγέθυνση. Η συνολική διαδικασία φαίνεται αργή
και γραφειοκρατική  , αλλά το βασικό
πρόβλημα συνίσταται ότι η μόχλευση που φαντάζεται ο
Junker είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί ή
σχεδόν αδύνατο.

Συνολικά η ΕΕ
διαθέτει 21 δις ευρώ, και με την αναμενόμενη μόχλευση θα φτάσει τα 300 δις
ευρώ. Πρακτικά υπολογίζει σε ένα πολλαπλασιαστή 15:1. Δηλαδή για κάθε 1 ευρώ
δημοσίου χρήματος οι ιδιώτες αναμένεται να θέσουν 14 δις ευρώ. Πρόκειται για
μια εκτίμηση που ποτέ στην ιστορία δεν έχει επιβεβαιωθεί. Στις περιόδους της χρηματοοικονομικής
ευφορίας η μέγιστη μόχλευση που παρατηρήθηκε ήταν 1: 3. Για τους ιδιώτες οι
κίνδυνοι από τις επενδύσεις είναι υψηλοί. Τούτο γιατί οι πόροι της ΕΕ δεν
καλύπτουν ούτε το 7,0% της συνολικής επένδυσης, επομένως μια ζημιά μεγαλύτερη του
7,0% εξαφανίζει τις δημόσιες εγγυήσεις.

Ο

Gros σημειώνει ακόμη,
ότι και τα 21 δις ευρώ που υποτίθεται ότι υπάρχουν ουσιαστικά είναι πόροι που
ήδη έχουν κατανεμηθεί. Τα 8 δις ευρώ δεν αποτελούν νέα κεφάλαια αλλά πρόκειται
για εγγυήσεις κάλυψης που ήδη είχαν προβλεφτεί. Τα επόμενα 8 δις ευρώ επίσης δεν
είναι νέοι πόροι αλλά πρόκειται για πόρους που προέρχονται από την μείωση των
προβλεπομένων δαπανών για την έρευνα ή για την ανάπτυξη των πληροφοριακών
δικτύων. Επίσης και τα 5 δις ευρώ από την ΕΤεπ δεν είναι σίγουρο από πού θα
προέλθουν  δεδομένου ότι κανείς δεν μιλά
για  αύξηση των κεφαλαίων της .