Το κόμμα του τσαγιού.

Το κόμμα του
τσαγιού αναγεννάται από τις στάχτες του στις εσωκομματικές εκλογές των
Ρεπουμπλικάνων. Ο Έρικ Κάντορ, εκπρόσωπος του κόμματος στη βουλή των
Αντιπροσώπων από την Πολιτεία της Βιρτζίνια, ηττήθηκε στις εσωκομματικές
εκλογές από τον άγνωστο μέχρι σήμερα καθηγητή πανεπιστημίου και εκπρόσωπο του
κόμματος του τσαγιού Ντέιβιντ Μπρατ, με 55,5% έναντι 44,5% για τον αντίπαλό του.
Η ήττα του Κάντορ προκάλεσε αίσθηση, καθώς εσωτερική
δημοσκόπηση του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος του έδινε προβάδισμα 34 ποσοστιαίων
μονάδων έναντι του Μπρατ. Την ίδια ώρα, την αυτοπεποίθηση του Κάντορ ενίσχυσε ο
πακτωλός προεκλογικών χρηματοδοτήσεων -5,5 εκατ. δολάρια- που συγκέντρωσε, με
τον Μπρατ να έχει εξασφαλίσει μόλις 200.000 δολάρια.
Ο Ντέιβιντ Μπρατ, που δήλωσε αμέσως μετά τη νίκη του
«Πρόκειται για θαύμα του Θεού», είναι καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο
Ράντολφ-Μέικον του Ρίτσμοντ. Πριν σπουδάσει Οικονομικά, ο Μπρατ είχε αποκτήσει
πτυχίο μάστερ Θεολογίας από το Πανεπιστήμιο Πρίνστον. Το τελευταίο του βιβλίο
είχε τίτλο «Θέματα Ηθικής στο Εργο της Εϊν Ραντ» και αναφέρεται στη
συγγραφέα-σύμβολο του αμερικανικού φιλελευθερισμού, ενώ το προηγούμενο πόνημά
του, «Ο Θεός και ο Μαμμωνάς: Πώς Συμβιβάζεται ο Καπιταλισμός και η Σιμωνία»,
εστίαζε στις θεολογικές, ρωμαιοκαθολικές ανησυχίες του.
Αναλυτές εκτιμούν ότι η νίκη του Μπρατ οφείλεται εν μέρει
στην επιτυχία του να εμφανίσει τον Ερικ Κάντορ ως υπέρμαχο της ανεξέλεγκτης
μετανάστευσης, λόγω της προθυμίας του ηττηθέντος να συνάψει συμβιβαστική
συμφωνία με τον πρόεδρο Ομπάμα για τη μεταρρύθμιση της μεταναστευτικής
νομοθεσίας, παρά τις έντονες πολιτικές διαφωνίες μεταξύ Κάντορ και Λευκού Οίκου.

Οι οπαδοί του κόμματος του τσαγιού λέγεται ότι στηρίζουν ενεργά τον Chris McDaniel,
μέλος της Πολιτειακής Γερουσίας του Μισισιπή, ο οποίος θα αντιπαρατεθεί με τον
Γερουσιαστή
Thad Cochran, ο οποίος κατέχει την έδρα
του από το 1978. Μάλιστα ο McDaniel είχε αναμειχθεί ενεργά στις πολιτικές
διαδικασίες του κόμματος του τσαγιού, αν και επίσημα δεν ανήκει εκεί.

Στις
περιπτώσεις της Νότιας Καρολίνας και του Κεντάκι, οι επίσημοι υποψήφιοι του
Ρεπουμπλικανικού Κόμματος κατάφεραν, έστω και οριακά, να κερδίσουν το 50% των
ψήφων στη διαδικασία της λεγόμενης “Σούπερ Τρίτης” και να αποφύγουν
το σκόπελο της απευθείας αντιπαράθεσης με τους ανθυποψηφίους τους από το κόμμα
του τσαγιού.

Οι αναλυτές μέχρι
σήμερα δεν έχουν αναδείξει , παρά τις υπάρχουσες διαφορές λόγω των εθνικών
ιδιομορφιών, την κοινή κατεύθυνση των κοινωνικών διεργασιών σε Ευρώπη και ΗΠΑ
όσον αφορά στην ενδυνάμωση των ακραίων δεξιών τάσεων. Η Δύση στην ολότητα της
βρίσκεται υπό την πίεση σαφών ακροδεξιών ρευμάτων σκέψης τα οποία όλο και
περισσότερο θέτουν εν αμφιβόλω τον τρόπο του “πολιτεύεσται” και του
πολιτικού συστήματος στην ολότητά του. Η εξάπλωση της μαζικοδημοκρατίας στην
Ευρώπη ακολούθησε την αντίστοιχη στις ΗΠΑ. Επομένως τα φαινόμενα που παράγονται
από το συγκεκριμένο «καθεστώς» δεν μπορούν παρά να έχουν κοινές ρίζες παρότι
εμφανίζονται με υβριδικό τρόπο σε κάθε χώρα λόγω των εθνικών ιδιομορφιών.
Σίγουρα πρόκειται για δομικό φαινόμενο του ύστερου καπιταλισμού και όχι για συγκυριακό
φαινόμενο το οποίο μπορεί εύκολα να μειωθεί με την όποια αλλαγή της πολιτικής.