Όπως συμβαίνει συνήθως στην Ελλάδα, οποιαδήποτε ενδιαφέρουσα
όσο και χρήσιμη ιδέα για το μέλλον της χώρας πριν καλά-καλά τεθεί στο τραπέζι της
δημόσιας διαβούλευσης , πλήρης και
ολοκληρωμένη , λόγω της ρητορικής υπερβολής
και της αμετροεπής χρήσης της από το πολιτικό προσωπικό , υφίσταται τον απόλυτο
ευτελισμό και προκαλεί την χλεύη του κόσμου.
όσο και χρήσιμη ιδέα για το μέλλον της χώρας πριν καλά-καλά τεθεί στο τραπέζι της
δημόσιας διαβούλευσης , πλήρης και
ολοκληρωμένη , λόγω της ρητορικής υπερβολής
και της αμετροεπής χρήσης της από το πολιτικό προσωπικό , υφίσταται τον απόλυτο
ευτελισμό και προκαλεί την χλεύη του κόσμου.
Άμεσο αποτέλεσμα της παραπάνω
συμπεριφοράς είναι η βραδεία αλλά σταθερή απαξίωση της η οποία καταλήγει να
λάβει τη μορφή του ανεκδότου , της πλήρους γελοιοποίησης και της τελικής απόρριψής της.
συμπεριφοράς είναι η βραδεία αλλά σταθερή απαξίωση της η οποία καταλήγει να
λάβει τη μορφή του ανεκδότου , της πλήρους γελοιοποίησης και της τελικής απόρριψής της.
Η ιδέα η οποία οσονούπω
θα καταλήξει στα χείλη των ελλήνων ως καινούργιο ανέκδοτο είναι «το
εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας». Τα τελευταία τουλάχιστον
τρία χρόνια , η ιδέα αυτή προβάλλεται πανταχόθεν ως η μοναδική εναλλακτική λύση
έναντι του Μνημονίου. Προβάλλεται σχεδόν από σύσσωμο το πολιτικό σκηνικό ακόμη
και από το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ. Προβάλλεται με όλους τους τρόπους οι οποίοι
συνοδεύονται με ακατάσχετη ρητορεία και ένταση ενώ απουσιάζει παντελώς όχι μόνο
οποιαδήποτε συγκεκριμένη ανάλυση επί του
υπονοουμένου προγράμματος , αλλά έστω και κάποια συστηματική περιγραφή
του περιεχομένου του.
θα καταλήξει στα χείλη των ελλήνων ως καινούργιο ανέκδοτο είναι «το
εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας». Τα τελευταία τουλάχιστον
τρία χρόνια , η ιδέα αυτή προβάλλεται πανταχόθεν ως η μοναδική εναλλακτική λύση
έναντι του Μνημονίου. Προβάλλεται σχεδόν από σύσσωμο το πολιτικό σκηνικό ακόμη
και από το κυβερνητικό ΠΑΣΟΚ. Προβάλλεται με όλους τους τρόπους οι οποίοι
συνοδεύονται με ακατάσχετη ρητορεία και ένταση ενώ απουσιάζει παντελώς όχι μόνο
οποιαδήποτε συγκεκριμένη ανάλυση επί του
υπονοουμένου προγράμματος , αλλά έστω και κάποια συστηματική περιγραφή
του περιεχομένου του.
Ποιοι είναι οι λόγοι που έχουν οδηγήσει για ακόμη μια φορά ,
επειδή το φαινόμενο είναι απολύτως σύνηθες στην ελληνική πολιτική σκηνή επί
σειράς ετών ,σε αυτήν την κατάσταση;
επειδή το φαινόμενο είναι απολύτως σύνηθες στην ελληνική πολιτική σκηνή επί
σειράς ετών ,σε αυτήν την κατάσταση;
Οφείλεται άραγε στην
αδυναμία , στην ανικανότητα ή στην απροθυμία των πολιτικών συνομαδώσεων να προχωρήσουν σε συγκεκριμενοποίηση του τι
εννοούν και τι περιλαμβάνει και πως θα
υλοποιηθεί «το
εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας»;
αδυναμία , στην ανικανότητα ή στην απροθυμία των πολιτικών συνομαδώσεων να προχωρήσουν σε συγκεκριμενοποίηση του τι
εννοούν και τι περιλαμβάνει και πως θα
υλοποιηθεί «το
εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας»;
Νομίζω ότι πρέπει να αναζητήσουμε την αιτία στην απροθυμία,
διότι επιστημονικό προσωπικό λίγο πολύ διαθέτουν όλα τα κόμματα. Η απροθυμία
είναι ο κύριος και βασικός λόγος και
τούτο γιατί είναι ανυπέρβλητες οι δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος
προκειμένου να εναρμονιστεί ένα τέτοιου
είδους εγχείρημα ,με τα αβαθή ,
προπαγανδιστικά και στομφώδη πολιτικά προγράμματα τους. Επί της ουσίας πρόκειται για απόσταση του
πολιτικού λόγου – ρητορείας από την ελληνική πραγματικότητα. Προσοχή , οι
πολιτικοί φορείς δεν αρνούνται την σημερινή ελληνική πραγματικότητα , απλά
επιλέγουν να αναφέρονται στο μέρος της πραγματικότητας που τους συμφέρει
πολιτικά – εκλογικά. Διότι θα πρέπει να σημειωθεί και αυτό : η πολιτική ουσία
για τους πολιτικούς φορείς έχει εκπέσει
παντελώς στα εκλογικά κέρδη και στην
αποφυγή του πολιτικού κόστους . Η επιλογή της αναφοράς σε μέρος της πραγματικότητας
συνιστά επί της ουσίας μεγαλύτερο πρόβλημα από την επιλογή άρνησης της πραγματικότητας
στο σύνολό της . Κάνοντας έναν παραλληλισμό , είναι όπως λέμε η μισή αλήθεια
είναι μεγαλύτερη από ένα ολόκληρο ψέμα.
διότι επιστημονικό προσωπικό λίγο πολύ διαθέτουν όλα τα κόμματα. Η απροθυμία
είναι ο κύριος και βασικός λόγος και
τούτο γιατί είναι ανυπέρβλητες οι δυσκολίες ενός τέτοιου εγχειρήματος
προκειμένου να εναρμονιστεί ένα τέτοιου
είδους εγχείρημα ,με τα αβαθή ,
προπαγανδιστικά και στομφώδη πολιτικά προγράμματα τους. Επί της ουσίας πρόκειται για απόσταση του
πολιτικού λόγου – ρητορείας από την ελληνική πραγματικότητα. Προσοχή , οι
πολιτικοί φορείς δεν αρνούνται την σημερινή ελληνική πραγματικότητα , απλά
επιλέγουν να αναφέρονται στο μέρος της πραγματικότητας που τους συμφέρει
πολιτικά – εκλογικά. Διότι θα πρέπει να σημειωθεί και αυτό : η πολιτική ουσία
για τους πολιτικούς φορείς έχει εκπέσει
παντελώς στα εκλογικά κέρδη και στην
αποφυγή του πολιτικού κόστους . Η επιλογή της αναφοράς σε μέρος της πραγματικότητας
συνιστά επί της ουσίας μεγαλύτερο πρόβλημα από την επιλογή άρνησης της πραγματικότητας
στο σύνολό της . Κάνοντας έναν παραλληλισμό , είναι όπως λέμε η μισή αλήθεια
είναι μεγαλύτερη από ένα ολόκληρο ψέμα.
Αν κάποιος παρακολουθήσει την παράθεση των μονολόγων για «το
εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας» θα αισθανθεί απόγνωση και οργή.
εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας» θα αισθανθεί απόγνωση και οργή.
Απόγνωση για τις κενές περιεχομένου φλυαρίες οι οποίες
περιλαμβάνουν ατάκτως ερριμμένα προτάσεις από τη δημιουργία βαριάς βιομηχανίας
μέχρι την ανασύσταση της οικονομίας των επί τουρκοκρατίας κοινοτήτων.
περιλαμβάνουν ατάκτως ερριμμένα προτάσεις από τη δημιουργία βαριάς βιομηχανίας
μέχρι την ανασύσταση της οικονομίας των επί τουρκοκρατίας κοινοτήτων.
Οργή διότι κατά βάθος
πιστεύω ότι πράγματι μπορεί να υπάρξει μια συγκροτημένη προσέγγιση η οποία με μεγάλη
προσοχή , χωρίς φανφάρες και υπερβολές , να δείξει κατ’ αρχάς τη δυνατότητα
ύπαρξης ενός τέτοιου προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Όμως αυτό
αποτελεί δύσκολη εργασία , οφείλει να λαμβάνει υπόψη της όλους τους υφιστάμενους
. στη σημερινή συγκυρία περιορισμούς , και να αναδείξει όλες εκείνες τις προοπτικές
οι οποίες δυνητικά θα μπορούσαν να οδηγήσουν , σιγά-σιγά, την χώρα σε μια
πορεία ανάκαμψης. Με τα λόγια του
Χείλωνος , « Σπεύδε βραδέως», το
οποίο σημαίνει «συντόμευε
ότι κάνεις, αλλά χωρίς να βιάζεσαι πάνω σ’ αυτό»
πιστεύω ότι πράγματι μπορεί να υπάρξει μια συγκροτημένη προσέγγιση η οποία με μεγάλη
προσοχή , χωρίς φανφάρες και υπερβολές , να δείξει κατ’ αρχάς τη δυνατότητα
ύπαρξης ενός τέτοιου προγράμματος παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας. Όμως αυτό
αποτελεί δύσκολη εργασία , οφείλει να λαμβάνει υπόψη της όλους τους υφιστάμενους
. στη σημερινή συγκυρία περιορισμούς , και να αναδείξει όλες εκείνες τις προοπτικές
οι οποίες δυνητικά θα μπορούσαν να οδηγήσουν , σιγά-σιγά, την χώρα σε μια
πορεία ανάκαμψης. Με τα λόγια του
Χείλωνος , « Σπεύδε βραδέως», το
οποίο σημαίνει «συντόμευε
ότι κάνεις, αλλά χωρίς να βιάζεσαι πάνω σ’ αυτό»