Σχετικά με τις εξελίξεις στον τραπεζικό τομέα.


Γιατί η τρόικα διέλυσε το
“γάμο” Εθνικής-Eurobank;

Θεωρώ ότι σε αυτό συνέβαλαν τα παρακάτω
γεγονότα:
Η σαφέστατη καθυστέρηση στις διαδικασίες
συγχώνευσης. Οι ευθύνες θα πρέπει να αναζητηθούν πρωταρχικά στη διοίκηση της
Εθνικής και κατά συνέπεια στο Υπουργείο Οικονομικών αλλά και στον Πρωθυπουργό
των οποίων επιλογή ήταν η παραπάνω διοίκηση. Θα πρέπει επίσης να διερευνηθεί
και ο ρόλος του Διοικητή της ΤτΕ δεδομένου ότι είναι ο υπεύθυνος ελεγκτής  και επόπτης αυτών των διαδικασιών. Το
πρόβλημα πάντως , σύμφωνα με τις πληροφορίες , γεννήθηκε όταν η συγχώνευση των
δύο τραπεζών αποδείχτηκε ότι  απαιτούσε
για την ανακεφαλαιοποίηση της, περισσότερα χρήματα από όσα είχαν υπολογισθεί ,
περίπου 1,7-2,0 δις ευρώ, κάτι που αρνήθηκε κατηγορηματικά να δώσει η Τρόικα
από το μαξιλάρι των 5δις ευρώ που έχουν απομείνει από τα 50 δις ευρώ που έχουν
δοθεί συνολικά για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Το μεγαλύτερο
ποσό το οποίο φαίνεται ότι απαιτούνταν προέκυψε από το λανθασμένο υπολογισμό
των συνεργιών  οι οποίες υποτίθεται ότι
θα δημιουργούνταν με τη συγχώνευση. Η κατηγορηματική άρνηση της τρόικας να
συναινέσει στη χορήγηση μεγαλύτερου του συμφωνηθέντος ποσού οφείλεται προφανώς
και  με τις πρόσφατες εξελίξεις στην
Κύπρο και την αλλαγή του τρόπου διάσωσης των τραπεζών με τη διαδικασία του
bail in, δηλαδή με τη
συμμετοχή των φορέων της τράπεζας, αρχίζοντας από τους μετόχους, τους
ομολογιούχους και στο τέλος τους καταθέτες πάνω από 100000 ευρώ. Φαίνεται ότι η
ανακεφαλαιοποίηση με τη διαδικασία του
bail out που λαμβάνει χώρα
στην Ελλάδα θα είναι η τελευταία όσο ισχύει η απόφαση των γερμανών.

Τι επιπτώσεις θα υπάρξουν για όσους
έχουν μετοχές εάν δεν επιτευχθεί η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου κατά 10%;
Ουσιαστικά πρόκειται για απώλεια σχεδόν
συνολική, Τούτο διότι θα γίνει αύξηση του ΜΚ με την έκδοση μεγάλου αριθμού
μετοχών από το ΤΧΣ με αποτέλεσμα οι σημερινοί μέτοχοι (όλοι οι μέτοχοι) από το
100% του ΜΚ το οποίο κατέχουν σήμερα, να πέσουν στο 2-3%. Καταλαβαίνεται ότι
ουσιαστικά μηδενίζεται η αξία των σημερινών μετοχών. Το φαινόμενο αυτό
ονομάζεται
dilution στα χρηματοοικονομικά.

Κατά
πόσο πρέπει να ανησυχούν οι καταθέτες για το ναυάγιο της συγχώνευσης;

Θεωρώ ότι οι καταθέσεις μέχρι 100000 ευρώ είναι
εγγυημένες σύμφωνα με το υπάρχον θεσμικό πλαίσιο. Όμως το ερώτημα είναι αν στο
προσεχές μέλλον , λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής δυσπραγίας, συνεχίζεται η
αύξηση των επισφαλών δανείων και οι ζημιές στο τραπεζικό σύστημα και υπάρξει
ανάγκη κάλυψης τους με νέους κεφαλαιακούς πόρους πως θα προκύψουν οι πόροι
αυτοί.
Ποια
είναι η αλήθεια ως προς την εφαρμογή του κυπριακού μοντέλου του κουρέματος των
καταθέσεων και στην Ελλάδα;
Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις αλλά και τις
δηλώσεις πάσης φύσεως αξιωματούχων της ΕΕ και της Γερμανίας, το
bail out στη διάσωση των
τραπεζών έχει τελειώσει. Προκρίνεται και εφαρμόζεται το
bail in . Συνεπώς σε
περίπτωση, απευκταίας, ανάγκης όλα βρίσκονται στο τραπέζι και όλα μπορούν να
συμβούν.

Γιατί
ευρωπαίοι αξιωματούχοι αφήνουν ανοικτό το “κούρεμα” κάτι που σημαίνει
ότι δεν είναι εγγυημένες ούτε οι καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ;

Σύμφωνα με τα ισχύοντα στην ΕΕ
υπάρχει κοινοτική οδηγία η οποία είναι ενσωματωμένη στο εθνικό δίκαιο των
κρατών μελών για την εγγύηση των καταθέσεων κάτω από 100000 ευρώ. Η πρώτη
απόφαση του
Eurogroup θεωρήθηκε λανθασμένη και υπάρχει διαβεβαίωση ότι
δεν πρόκειται   να επαναληφθεί. Δυστυχώς
η απόφαση αυτή έχει ήδη επιδράσει αρνητικά στην εμπιστοσύνη των ευρωπαίων
καταθετών ειδικά όσων έχουν καταθέσεις σε τράπεζες των χωρών του Νότου.

Πόση
είναι σήμερα η συνολική αξία του τραπεζικού συστήματος και κατά πόσο είναι
υπαρκτός ο κίνδυνος αφελληνισμού του;
Η συνολική αξία του ελληνικού τραπεζικού
συστήματος  είναι ίση με την
κεφαλαιοποίησή του. Πρόκειται για ασήμαντο ποσό. Η ανακεφαλαιοποίηση του
συστήματος αποσκοπεί και στην αύξηση της αξίας του . Συνεπώς αν αύριο
προχωρήσει η ανακεφαλαιοποίηση και αρχίσει η λειτουργία της οικονομίας πιθανόν
να αυξηθεί η αξία του. Μετά από τρία χρόνια (με δικαίωμα παράτασης για άλλα
δύο) το ΤΧΣ είναι υποχρεωμένο να πωλήσει τις μετοχές τις οποίες κατέχει σήμερα.
Συνεπώς είναι άπαντες ελεύθεροι να αγοράσουν τις προσφερόμενες μετοχές. Με την
έννοια αυτή και οποιοσδήποτε ξένος. Όμως θα πρέπει να έχουμε πάντα κατά νου ότι
αυτός ο οποίος θα αγοράσει τις μετοχές των προσφερομένων ελληνικών τραπεζών
πρέπει να τις τρέξει συγχρόνως , δηλαδή να έχει γνώση διοίκησης και διαχείρισης
τραπεζικών ιδρυμάτων και να γνωρίζει την ελληνική αγορά με ότι αυτό σημαίνει.
Συνεπώς μην προτρέχουμε για το πώς θα εξελιχθούν τα γεγονότα. Μέχρι σήμερα στην
Ελλάδα οι ξένοι τραπεζικοί όμιλοι δεν έχουν να επιδείξουν αποτελέσματα άξια
προσοχής . Μάλιστα η εμπειρία των τελευταίων 7-10 ετών όταν η ελληνική
οικονομία βρισκόταν σε άνθιση δεν κατάφεραν να αποκτήσουν στέρεες βάσεις με
αποτέλεσμα να αποχωρήσουν από την Ελλάδα. Κατά την άποψή μου , η οποία είναι
πάγια όσον αφορά στην ιστορία του ελληνικού οικονομικού συστήματος , είναι οι
εγχώριοι επιχειρηματίες οι οποίοι θα αποκτήσουν και πάλι τις ελληνικές τράπεζες
 

Τι θα σημάνει η εξέλιξη του αφελληνισμού
για τους Έλληνες και τις επιχειρήσεις που έχουν πάρει δάνεια;
Νομίζω ότι δεν θα υπάρξουν ιδιαίτερα προβλήματα
για όσα δάνεια έχουν τηρηθεί οι πιστωτικές διαδικασίες. Αυτοί οι οποίοι θα
πρέπει να ανησυχούν  είναι όσοι έχουν
λάβει δάνεια με μη σωστά  πιστοληπτικά
κριτήρια.

Μπορούμε δηλαδή και να  μιλήσουμε για απώλεια κυριαρχίας;

Στη σημερινή εποχή νομίζω ότι η απώλεια
οικονομικής κυριαρχίας είναι μέγεθος σχετικό λόγω της παγκοσμιοποίησης και της
απορρύθμισης των εθνικών οικονομιών. Όμως πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Κανένα
έθνος κράτος που σέβεται τον εαυτό του δεν εγκαταλείπει τα πάντα στους ξένους.
Πάντοτε πρέπει να έχει στα χέρια του τις συγκεκριμένες μεταβλητές οι οποίες θα
του επιτρέπουν να διαχειρίζεται τις εξελίξεις με τρόπο που να εξασφαλίζεται το
καλώς νοούμενο εθνικό συμφέρον. Επίσης σε περιόδους κρίσεων όπως η σημερινή γίνεται
ακόμη περισσότερο κατανοητό ότι η ύπαρξη οικονομικών δυνάμεων οι οποίες
ενδιαφέρονται για την εγχώρια ανάπτυξη είναι σημαντική.
Το
Eurogroup δεν ασχολήθηκε με το ελληνικό ζήτημα και οι δύο δόσεις ύψους 8,8 δισ.
ευρώ πάνε για το Μάιο. Ποιές θα είναι επιπτώσεις στην πραγματική οικονομία και
κατά πόσο είναι υπαρκτός ο κίνδυνος της στάσης πληρωμών;

Νομίζω
ότι
δεν υπάρχουν σημαντικοί λόγοι οι οποίοι δεν θα επιτρέψουν να
δοθούν οι δόσεις . Η ελληνική κυβέρνηση θα ακολουθήσει όλες τις εντολές της
τρόικας. Επίσης θα πρέπει να πούμε ότι όσο πλησιάζει η ελληνική οικονομία προς
πρωτογενές πλεόνασμα τόσο θα έχει μεγαλύτερους βαθμούς ελευθερίας φθάνει να
τους χρησιμοποιήσει σωστά. Θα πρέπει να πούμε ακόμη ότι με τα χρήματα αυτά θα
πρέπει να αποπληρωθεί ομόλογο 5,6 δις ευρώ το οποίο λήγει το Μάιο.
Με βάση τις
σημερινές συνθήκες και τη σκληρή γραμμή της Μέρκελ, μπορεί η Ελλάδα να αντέξει
στο ευρώ;

Η επιβίωση εντός του ευρώ είναι δύσκολη και ίσως να δυσκολέψει
περισσότερο. Όμως το δυσκολότερο είναι τι θα γίνει αν φύγουμε από το ευρώ ή
διαλυθεί το ευρώ.
Τώρα , η
συζήτηση για την έξοδο από τη ευρώ και την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα στο
πρώτο στο οποίο πρέπει να απαντήσει είναι η στρατηγική ανταπάντηση στην  στρατηγική ένταξης στην ΕΕ και σε συνέχεια
στην ευρωζώνη εκ μέρους των πολιτικών ελίτ συνεπικουρημένων από την (μέγιστη)
πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Εδώ η απάντηση πρέπει να είναι καίρια,
εμπεριστατωμένη και τεκμηριωμένη. Η πρόταξη της εθνικής ανεξαρτησίας ως
στρατηγικής επιβεβαιώνει απλά την αδυναμία κατανόησης της αξίας του τιθέμενου
προβλήματος.  Οι  κρατικές επιλογές απέχουν παρασάγγας από τις
όποιες επιθυμίες μας.
Δεύτερον, θα πρέπει να εξηγηθεί επαρκώς, στο οικονομικό
πεδίο, πως μέσω μιας μόνο κίνησης , η Ελλάδα αλλά και κάθε χώρα, γίνεται
κάτοχος ενός «μαγικού» κλειδιού το οποίο μπορεί να ανοίξει όλες τις πόρτες.
Θέλω να πω ότι η δεδομένη αυταπάτη , διότι περί αυταπάτης πρόκειται, πρέπει να
εγκαταλειφθεί. Για να εγκαταλειφθεί πρέπει να αναιρεθεί η συζήτηση περί
νομίσματος και να οδηγηθούμε στην καρδιά του προβλήματος δηλαδή στις ασκούμενες
οικονομικές πολιτικές που απορρέουν από το στόχο διατήρησης του επιπέδου
διακύμανσης του νομίσματος σε προεπιλεγμένα 
επιθυμητά επίπεδα τα οποία συνάδουν με άκαμπτους   στόχους, 2,0%   για το πληθωρισμό και 3,0%   για το δημοσιονομικό έλλειμμα .  Εδώ υποστηρίζεται με θέρμη ότι η οικονομική
πολιτική  θα αποκτήσει περισσότερους
βαθμούς ελευθερίας. Ενδεχομένως να αποκτήσει . Όμως το κύριο ερώτημα είναι κατά
πόσον μπορεί να υπάρξει άσκηση οικονομικής πολιτικής αντίθετης στο συγκεκριμένο
κυρίαρχο καθεστωτικό πλαίσιο της ασκούμενης mainstream  οικονομικής
πολιτικής. Σε αυτό πρέπει να αναζητηθεί απάντηση. Και πόσο αποτελεσματική θα
είναι σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία η οποία διέπεται από το συγκεκριμένο
πλαίσιο της ελεύθερης διακίνησης αγαθών και κεφαλαίων.  
Τι
γίνονται οι καταθέσεις στην περίπτωση που γυρίσουμε στο εθνικό μας νόμισμα και
ποια θα είναι η αξία τους;

Οι καταθέσεις θα μετατραπούν στο νέο εθνικό
νόμισμα και από κει και πέρα η αξία του νομίσματος θα εξαρτηθεί από τις συγκυρίες οι οποίες είναι
δύσκολο να είναι γνωστές από τώρα.