1.Πως κρίνετε την απόφαση του
Eurogroup για “κούρεμα” των καταθέσεων στην Κύπρο και την
αντίδραση της κυπριακής Βουλής.
Η απόφαση επιδέχεται κριτική σε δύο επίπεδα :
το πρώτο αφορά στο ότι πρόκειται για
μέτρο το οποίο ποιοτικά μεταβάλλει άρδην το πλαίσιο λειτουργίας του
χρηματοπιστωτικού τομέα και συνεπώς και της οικονομίας γενικότερα. Σήμερα η
συγκεκριμένη απόφαση ως τέτοια αλλά και το ότι θίγεται ακόμη και το υποτιθέμενο
εγγυημένο ποσό θέτει εν αμφιβόλω τη βασική
λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος όπως το γνωρίζαμε
τουλάχιστον τα τελευταία 80 έτη. Επομένως βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια
εντελώς νέα κατάσταση όπου τίποτε δεν είναι σίγουρο και ασφαλές. Ενώ λόγω των
αλλεπάλληλων χρηματοπιστωτικών κρίσεων των τελευταίων ετών, οι κυβερνήσεις των
αναπτυγμένων χωρών της Δύσης υποτίθεται ότι εργάζονται προς την κατεύθυνση
«ρύθμισης» των λειτουργιών του χρηματοπιστωτικού συστήματος έτσι ώστε οι
καταθέσεις να «αφεθούν έξω» από τις πολύπλευρες και αυξημένου κινδύνου
λειτουργίες της Επενδυτικής Τραπεζικής, ξαφνικά η απόφαση του Eurogroup διαλύει την βεβαιότητα της
εξασφάλισης των καταθέσεων.
Το δεύτερο επίπεδο αφορά στο ότι την τελευταία περίοδο στις χώρες του Νότου
χρησιμοποιούνται μέσα, προκειμένου να επέλθει η λεγόμενη «δημοσιονομική
προσαρμογή», τα οποία επίσης είναι πρωτάκουστα στις ευρωπαϊκές χώρες, όπως
:περικοπές μισθών, συντάξεων, εργασιακών δικαιωμάτων, κλπ.. Τώρα προστίθεται για πρώτη φορά και ένα ποιοτικά
νέο: η «κατάσχεση» των καταθέσεων όλων ανεξαιρέτως των πελατών των τραπεζών –
όχι μόνο εκείνων που, όπως προβλέπει η φορολογική νομοθεσία, βαρύνονται με
κάποιο οικονομικό έγκλημα.
Η απόφαση, επίσης, σηματοδοτεί ότι πλέον δεν υπάρχουν όρια στις δυνητικές
«κατασχέσεις» οι οποίες μπορούν να συμβούν στο μέλλον όχι μόνο στις τραπεζικές
καταθέσεις αλλά και στην υπόλοιπη κινητή και ακίνητη περιουσία του καθενός. Η
«κατάσχεση» όλων, δικαίων και αδίκων, ανάγεται σε εργαλείο οικονομικής
πολιτικής.
Η αντίδραση της κυπριακής βουλής μπορεί να κριθεί στο πλαίσιο του πολιτικού
παιγνίου μεταξύ Κύπρου και Eurogroup (Γερμανίας). Θεωρώ ότι ήταν αναγκαία ως πρώτη απάντηση, αλλά
ίσως αποδειχτεί μη ικανή να μεταβάλλει τα δεδομένα, διότι δεν φαίνεται ότι
αποτελούσε το πρώτο βήμα μιας καλά προετοιμασμένης στρατηγικής αντιμετώπισης
των πραγματικών προβλημάτων εντός ενός δεδομένου πλαισίου καταμερισμού ισχύος.
2.Υπάρχουν δυνατότητες εναλλακτικής
λύσης; Ποιά είναι τα περιθώρια διαπραγμάτευσης μετά τις πρώτες αντιδράσεις από
ΕΚΤ και Γερμανία;
Κάθε χώρα έχει ιδιομορφίες και ιδιοτυπίες. Έτσι και η Κύπρος. Εξ αυτού προκύπτουν
και οι πιθανές δυνατότητες εναλλακτικών λύσεων. Αναφέρω: η Κύπρος δεν είναι
μέλος του ΝΑΤΟ. Έχει ιδιαίτερες σχέσεις με τη Ρωσία. Βρίσκεται σε εξέλιξη η
ανακάλυψη φυσικών πόρων σε συνεργασία με ισραηλινές και αμερικανικές εταιρίες.
Υπάρχουν εγχώρια θεσμικά υποκείμενα (Εκκλησία της Κύπρου) τα οποία, όπως
φαίνεται θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην ανεύρεση των απαιτουμένων ποσών. Όμως
φοβούμαι ότι το ονομαζόμενο Σχέδιο Β, θα έπρεπε να ήταν έτοιμο και αν το
δυνατόν να είχε ήδη εφαρμοσθεί αρκετό καιρό πριν, όταν τα προβλήματα ήταν ήδη
γνωστά αλλά δεν είχαν λάβει τη σημερινή διάσταση. Τώρα τα πράγματα είναι πολύ
δύσκολα διότι η εμπιστοσύνη στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Κύπρου έχει βληθεί
ανεπανόρθωτα.
Η αντίδραση των Γερμανών είναι δεδομένη. Θα παραμείνουν στις θέσεις τους.
Μόνο όταν ο συστημικός (αν υπάρξει) κίνδυνος γίνει ολοφάνερος θα μετακινηθούν και πάλι όχι όπως οι πραγματικές
ανάγκες επιβάλλουν. Η Γερμανία θέλει να «σώσει» την Κύπρο με τους όρους της.
Εδώ έχει σύμμαχο και το ΔΝΤ. Βασικός όρος η αναδιάρθρωση του τραπεζικού
συστήματος με βάση τους μέσους ευρωπαϊκούς όρους.
3. Πως κρίνετε την στάση
της κυβέρνησης Σαμαρά στο Eurogroup και μετά την απόφαση της
κυπριακής Βουλής;
Δεδομένου ότι η απόφαση του Eurogroup
ήταν ομόφωνη, η κυβέρνηση Σαμαρά συμφώνησε στην πρόταση. Δεν νομίζω ότι θα
μπορούσε να πράξει διαφορετικά, διότι
έτσι θα έθετε εν αμφιβόλω την πολιτική την οποία ακολουθεί και
υποστηρίζει μέχρι σήμερα. Συνεπώς, δέσμια της ακολουθούμενης οικονομικής
πολιτικής στην Ελλάδα, πως θα συμβούλευε την Κύπρο να διαπραγματευθεί με άλλους
όρους; Ήδη διαχέεται στην επικράτεια, η αντίληψη ότι η Ελλάδα παραδόθηκε άνευ
όρων.