Η επενδυτική ζήτηση έχει καταβαραθρωθεί.


Η
 επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας δεν
γίνεται απλά με ρητορείες  και  υποσχέσεις περί αποκατάστασης της εμπιστοσύνης  στους ξένους και εγχώριους επενδυτές. Μια
οικονομία με τα χαρακτηριστικά της ελληνικής οικονομίας ,η οποία έχει υποστεί
απώλειες εισοδήματος περίπου 40 δις ευρώ σε τέσσερα έτη  και για το προσεχές έτος αναμένεται να
υποστεί  ακόμη απώλεια περίπου 10 δις
ευρώ ενώ έχουν καταβαραθρωθεί όλα τα μακροοικονομικά της μεγέθη , ακόμη και
εκείνα τα οποία υποτίθεται ότι θα σήκωναν το βάρος της μεγέθυνσης (βλέπε :
εξαγωγές) , όταν  έχει επέλθει απαξίωσης
του παραγωγικού δυναμικού της χώρας  κάτι
το οποίο αποτυπώνεται με την καταστροφή περίπου 800.000 θέσεων εργασίας μέσα σε
μία τετραετία και την εκτίναξη του ποσοστού ανεργίας   στο
25,7% το Σεπτέμβριο του 2012 (1230918 άτομα) είναι αρκετά δύσκολο να βγει από
αυτή την κατάσταση  έχοντας κατά νου να «διορθώσει»
τις υποτιθέμενες  ατέλειες της από την
πλευρά της προσφοράς . Οι  παραπάνω
διορθώσεις ουσιαστικά κατακρημνίζουν και στέλνουν στα τάρταρα τη ζήτηση ,άλλωστε
αυτό είναι γνωστό και χιλιοειπωμένο , με άμεσο αποτέλεσμα οι «διορθώσεις» να
μην έχουν τελειωμό μια και δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος ο οποίος σπρώχνει
την οικονομία όλο και περισσότερο προς την ύφεση. Πως σπάει ο συγκεκριμένος
κύκλος; Μα απλά με την τόνωση της ζήτησης (επενδυτικής και καταναλωτικής). Δηλαδή
θα πρέπει πάση θυσία σε μια οικονομία να αυξηθούν : οι ακαθάριστες επενδύσεις
παγίου κεφαλαίου , είτε η εγχώρια καταναλωτική ζήτηση είτε οι εξαγωγές. Στην
οικονομία δεν υπάρχουν θαύματα.
Το
βασικό ερώτημα είναι στην περίπτωσή μας το ακόλουθο: η ζήτηση σε μια οικονομία
θα αναπτυχθεί μόνη της; Αν  η απάντηση
είναι ναι σε τι επίπεδο θα ανέλθει ώστε να καλύψει την προσφορά ; Σε πόσο
χρονικό διάστημα θα γίνει αυτό  ; Ο απαιτούμενος
 χρόνος που χρειάζεται για να αναπτυχθεί
η ζήτηση προκαλεί παρενέργειες οι οποίες προκαλούν υψηλά  κόστη στην οικονομία ; Πόσο μπορεί να αντέξει
η οικονομία και η κοινωνία περιμένοντας την ανάκαμψη της ζήτησης σε τέτοιο
επίπεδο ώστε να μειωθεί η καλπάζουσα  ανεργία  ; Μήπως μέχρι τότε θα είμαστε όλοι νεκροί; Ή
με άλλα λόγια, θα έχουμε παραδώσει τα πάντα σε αυτό το ανόητο δόγμα της «ελεύθερης»
αγοράς και του «ελεύθερου» εμπορίου;
Όλα
τα παραπάνω ερωτήματα έχουν απαντηθεί εδώ και πολύ καιρό. Οι απαντήσεις είναι
γνωστές.  
Είναι
δυστυχία παλιές και εξόφθαλμα λανθασμένες απόψεις μιας ξεπερασμένης αλλά
συνεχώς παρούσας οικονομικής σχολής, να υποσκάπτουν  με τέτοιο τρόπο το παρόν και το μέλλον  λαών και κοινωνιών   εξυπηρετώντας
τα συμφέροντα των ολίγων και των δυνατών. Η οικονομική επιστήμη  ασκείται για να βρει τρόπους ελαχιστοποίησης
του κοινωνικού  κόστους και ως εκ τούτου
μεγιστοποίησης του κοινωνικού οφέλους όχι για την εξυπηρέτηση του οφέλους των
ολίγων.   Για αυτά θα επανέλθουμε .
 Ας ασχοληθούμε λίγο με την επενδυτική ζήτηση  στην ελληνική οικονομία δεδομένου ότι η
ελληνική κυβέρνηση στηρίζει τις ελπίδες για ανάκαμψη κυρίως σε αυτή. Σύμφωνα με
τα υπάρχοντα στοιχεία ( ΕΛΣΤΑΤ 12.2012) η πορεία του ακαθάριστου σχηματισμού παγίου
κεφαλαίου έχει συρρικνωθεί σε απίστευτα μεγάλο βαθμό (Πίνακας 1).   
        Πίνακας 1
Ακαθάριστος
Σχηματισμός Παγίου Κεφαλαίου
 Σε δις ευρώ.
Έτος Αξία σε τρέχουσες τιμές ΑΕΠ σε αγοραίες τιμές % ΑΕΠ
2000 31,778 136,281 23,3
2001 33,979 146,468 23,2
2002 34,937 156,615 22,2
2003 42,205 172,431 24,5
2004 41,697 185,266 22,5
2005 41,332 193,050 21,4
2006 51,419 208,622 24,6
2007 59,631 223,160 26,7
2008 52,607 233,198 22,6
2009 45,932 231,081 19,8
2010 39,185 222,151 17,6
2011 31,592 208,532 15,1
2012 (Εννεάμηνο) 16,044 146,242 11,0

Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ , Η Ελληνική Οικονομία , Δεκέμβριος 2012.

Με μια απλή ανάγνωση του πίνακα εύκολα συνάγεται ότι η μείωση των ακαθάριστων
επενδύσεων παγίου κεφαλαίου έχει  υποδιπλασιασθεί
και ακόμη περισσότερο την συγκεκριμένη περίοδο .  Η 
δραματική μείωση  παρατηρείται την
περίοδο 2010-2012. Μάλιστα το έτος 2012 η μείωση είναι δραματική. Αυτή την
δραματική μείωση χρειάζεται κάποιος να μας πει με ποιο τρόπο και σε πόσο χρόνο
θα μπορέσει η ελληνική οικονομία να υποκαταστήσει. Διότι είναι δύσκολο να
κατανοήσει ο οποιοσδήποτε πως θα επέλθει χωρίς επενδύσεις η σταθεροποίηση της οικονομίας.