Το Μνημόνιο ΙΙΙ οδηγεί σε περαιτέρω μείωση της αξίας των περιουσιακών στοιχείων των ελλήνων πολιτών.


Ποια είναι η
αξία χρημάτων  μας μετά το Μνημόνιο ΙΙΙ ;
Εννοείτε προφανώς ποια θα είναι η αγοραστική δύναμη των μισθών
και των συντάξεων των ελλήνων πολιτών μετά τη δραματική συρρίκνωση που επιφέρει
το λεγόμενο Μνημόνιο ΙΙΙ, διότι η 
ονομαστική  αξία ενός ευρώ συνεχίζει
να είναι η ίδια .  Τα μέτρα δεν υποτιμούν
την αξία του ενιαίου νομίσματος που κατέχουμε όλοι μας ως τέτοιο , απλά όλοι οι
εργαζόμενοι , εκτός εξαιρέσεων , θα έχουμε μηνιαίως λιγότερα ευρώ.  Με τη λογική αυτή θα έχουμε δραματική μείωση της
αγοραστικής δύναμης όχι μόνο γιατί μειώνονται δραματικά οι μισθοί και οι συντάξεις
αλλά γιατί  συγχρόνως αυξάνονται οι φόροι
και επιπλέον οι τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης όχι μόνο δεν πέφτουν αλλά
αντιθέτως ανεβαίνουν. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι όταν υπάρχει ακόμη και  φθίνων  πληθωρισμός
ο ρυθμός ανόδου των τιμών είναι ανοδικός.
Κατά πόσο το
Μνημόνιο ΙΙΙ οδηγεί στην υποτίμηση της περιουσίας μας;
Ζούμε σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης , όπου όλα τα περιουσιακά
στοιχεία αποτιμώνται καθημερινά με βάση τους νόμους της αγοράς (σκεφτείτε ένα
χρηματιστήριο αξιών όπου διαπραγματεύονται τα πάντα) . Επομένως και τα
περιουσιακά στοιχεία των ελλήνων πολιτών αποτιμώνται συνεχώς. Οι  περισσότεροι δεν το αντιλαμβάνονται αλλά συμβαίνει.
Συνεπώς η συνεχής πτώση της ζήτησης ,λόγω της βαθειάς ύφεσης στην οποία
υποβάλλει την ελληνική οικονομία το πρόγραμμα του μνημονίου , επιφέρει
σαφέστατη μείωση των αξιών όλων των περιουσιακών στοιχείων των ελλήνων πολιτών.
Το μέγεθος των  ενοικίων  των κατοικιών ή των καταστημάτων έχουν υποστεί
μεγάλες μειώσεις διότι αποτελούν έκφραση της αξίας των οικημάτων, η αξία των  αυτοκινήτων  επίσης έχουν υποστεί μεγάλη μείωση, τα
στοιχεία του ενεργητικού των επιχειρήσεων επίσης , η αξία των υποδομών της χώρας,
η δημόσια περιουσία της χώρας κτλ. Όταν επομένως το Μνημόνιο ΙΙΙ επιδεινώνει τις
υφεσιακές πιέσεις της οικονομίας της χώρας μειώνοντας ακόμα περισσότερο τη
ζήτηση οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην περαιτέρω υποτίμηση των περιουσιακών
στοιχείων των ελλήνων πολιτών.
-Πιστεύετε
τις κυβερνητικές δεσμεύσεις σύμφωνα με τις οποίες αυτό ήταν το τελευταίο πακέτο
μέτρων;
Το πρόβλημα δεν είναι αν εγώ πιστεύω ή δεν
πιστεύω στο τι λέγει η κυβέρνηση . Το πρόβλημα είναι ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί
να εγγυηθεί ότι θα συμβεί αυτό που διαβεβαιώνει. Διότι απλούστατα δεν μπορεί να
ελέγξει τις μελλοντικές εξελίξεις οι οποίες είναι απολύτως αβέβαιες και το
χειρότερο δεν εξαρτώνται από εκείνη, δεν είναι στο χέρι της. Μπορώ να αναφέρω
μερικά επιγραμματικά ορισμένα παραδείγματα :
α). Ο βαθμός πολιτικής αβεβαιότητας
που κυριαρχεί στην πολιτική σκηνή της χώρας  θα τροφοδοτούσε την μακροοικονομική
αβεβαιότητα με αρνητικές συνέπειες στην παραγωγή.
β) Μια περαιτέρω επιδείνωση της
κρίσης στην ευρωζώνη, εξαιτίας της έλλειψης ή καθυστερημένης προσέγγισης, με
δυναμικό τρόπο, της κρίσης χρέους.
γ) Η χειροτέρευση του
μακροοικονομικού σεναρίου που έχει υιοθετήσει το ΜΠΔΣ.
δ) Υπάρχουν  δημοσιονομικοί κίνδυνοι οι οποίοι σχετίζονται
με τις υποθέσεις που υιοθετήθηκαν για την προβολή των εσόδων και δαπανών. Αυτό
είναι συνέπεια της μη επίτευξης των στόχων για τη μεγέθυνση του ΑΕΠ.  
ε) Η σχεδιαζόμενη και αναμενόμενη παροχή ρευστότητας
στην πραγματική οικονομία και ειδικά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, μέσω της
πληρωμής των ανεξόφλητων υποχρεώσεων του Δημοσίου προς τρίτους και της
επανέναρξης χορήγησης δανείων από τις τράπεζες μετά την ανακεφαλαιοποίηση τους,
είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα λειτουργήσει όπως σχεδιάζεται.
 στ) Τέλος, η εξέλιξη του χρέους συναρτάται και
με την εκτέλεση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, που αποτελεί αναπόσπαστο
τμήμα του ΜΠΔΣ 2013-2016. Η εξέλιξη του προγράμματος είναι αβέβαια.
Συνεπώς καμία
κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να προβαίνει σε τέτοιες κατηγορηματικές απόψεις , διότι
απλούστατα δεν είναι σε θέση να τις πραγματώσει.
 
-Ποια
η γνώμη σας για τον ειδικό λογαριασμό που σχεδιάζουν οι Ευρωπαίοι προκειμένου
να μπαίνουν εκεί τα δανεικά;
Θεωρώ ότι πρόκειται για μια πράξη που δείχνει
τελεσίδικα το πώς λειτουργεί η ΕΕ . Όλα τα παραμύθια που επί σειρά ετών
ειπώθηκαν στον ελληνικό λαό καταρρέουν ως χάρτινος πύργος, εννοώ περί ισοτίμων
χωρών, αλληλεγγύης κτλ. Όμως η εντύπωσή μου είναι ότι με τον ένα ή τον άλλο
τρόπο αυτό θα συμβεί. Άλλωστε έχει ξανασυμβεί στην Ελλάδα με τον διεθνή
οικονομικό έλεγχο του 1897.Όμως όλα αυτά δεν βοηθούν στην επίλυση του
προβλήματος από την άποψη μεγέθυνσης της εμπιστοσύνης.
-Αν
τελικά πάρουμε τα λεφτά των δανειστών θα ανακουφιστεί η ελληνική κοινωνία ή
στην πραγματικότητα δε θα δούμε ορατές αλλαγές;
Το ρήμα ανακουφίζω είναι περίπου απαγορευμένο  στην ελληνική κοινωνία όχι σήμερα αλλά και για
πολλά χρόνια ακόμη . Επομένως ας το ξεχάσουμε . Τα χρήματα αυτά θα κλείσουν με
απόθεση χωμάτων (μπάζων) ορισμένες τρύπες , απλά για   να μην πέσουμε
μέσα , αλλά  δεν μπορούν σε καμία
περίπτωση να χρησιμοποιηθούν ούτε πχ ,  για την ασφάλτωση τους . Επομένως για κτίσιμο
ούτε συζήτηση. Μιλώντας για το τραπεζικό σύστημα  τα χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση πιθανόν να
μην είναι αρκετά αν συνεχιστεί η αύξηση των επισφαλών δανείων , τα οποία
σύμφωνα με σημερινά στοιχεία της ΤτΕ αυξάνουν με έντονο ρυθμό και αποτελούν το
21% των συνολικών δανείων . Επίσης ακόμη δεν γνωρίζουμε το ποσό των χρημάτων
που θα λάβουμε και με ποιόν τρόπο θα τα λάβουμε . Στην προηγουμένη ερώτησή σας ήδη
θέσατε το θέμα του ειδικού λογαριασμού. Ακόμη και σε αυτό το θέμα υπάρχει
πλήρης αβεβαιότητα. Επομένως και εδώ η κυβέρνηση δεν έχει τίποτε απτό στα χέρια
της . Μόνο ελπίζει. Με τις ελπίδες όμως δεν κάνουμε πολιτική.  
Σύμφωνα
με το Bloomberg  η μόνη «σωτηρία» της
Ελλάδας είναι να τερματιστεί ο επιπρόσθετος δανεισμός και να υπάρξει διαγραφή
χρέους από κρατικούς και ιδιώτες δανειστές Επίσης αναφέρει ότι η κήρυξη
χρεοκοπίας και η ταυτόχρονη έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη θα έλυναν το
πρόβλημα, παρά την περίοδο προσαρμογής και αναταραχών. Σας βρίσκει σύμφωνο αυτή
η άποψη; Τι συνέπειες θα είχε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;
Είμαι , όχι τώρα αλλά από την αρχή της κρίσης,
από εκείνους που έχουν  διακηρύξει με
όλους τους τρόπους ότι το ΔΧ της Ελλάδος δεν είναι διαχειρίσιμο . Επομένως
χρειάζεται αναδιάρθρωση. Ριζική . Όχι σαν αυτή που έκανε η κυβέρνηση Παπαδήμου –Βενιζέλου
. Άλλωστε την ίδια ημέρα που έγινε η απομείωση του ΔΧ είχα γράψει ότι το
πρόβλημα όχι μόνο δεν λύθηκε όπως θριαμβολογούσε ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης
αλλά πολύ σύντομα θα παρουσιαστεί πιο οξυμένο. Όπως και έγινε. Επομένως συμφωνώ
με την πρώτη διαπίστωση του   Bloomberg  . Ήδη το θέμα αυτό αποτελεί σημείο συζήτησης
και τριβής μεταξύ του ΔΝΤ και της ΕΕ. Παράλληλα σχεδόν όλοι οι διεθνείς
αναλυτές συμφωνούν. Το πώς θα γίνει είναι ένα τεχνικό θέμα που όμως προϋποθέτει
μια πολιτική συμφωνία. Στο δεύτερο σημείο διαφωνώ , όχι από θέση αρχής , αλλά διότι
απλούστατα στην παρούσα συγκυρία  θα
είναι καταστροφικό για όλους . Το κόστος θα είναι τεράστιο και για την
παγκόσμια οικονομία και για την ελληνική. Η αποχώρηση θα είχε  σχετικό νόημα αν ήταν συμφωνημένη και η Ελλάδα
θα είχε βρει κάποιο άλλο σχετικό στήριγμα πρωταρχικά  του νομίσματός της, και δεύτερον στην
ανασυγκρότηση της οικονομίας της . Όμως στον ορίζοντα δεν διακρίνεται κάτι
τέτοιο. Οι απόψεις τύπου , μόνοι μας θα τα καταφέρουμε χωρίς βοήθεια , είναι
ανιστόρητες και αποτελούν απλά φθηνά ιδεολογήματα , μιας και δεν επιβεβαιώνονται
από κανένα  προηγούμενο της ελληνικής
ιστορίας. Ο μύθος της φτωχής αλλά τιμίου Ελλάδος είναι απλά…μύθος.
-Πιστεύετε
πως μας κρατούν στο ευρώ για να πληρώνουμε τους τόκους των δανείων;
Πιστεύω ότι μας κρατούν γιατί στο μυαλό τους  θεωρούν ότι το όποιος εισέρχεται  στο ευρώ εισέρχεται αμετάκλητα . Άλλωστε αυτό
απορρέει από την ιδρυτική πράξη του ευρώ. Πολιτικά εννοείται όχι νομικίστικα όπως
διατείνονται ορισμένα πολιτικά κόμματα . Τώρα υπάρχουν και άλλοι λόγοι μεταξύ
των οποίων σίγουρα και αυτός τον οποίον αναφέρατε. Όμως εξακολουθώ να θεωρώ ότι
οι βασικότεροι λόγοι είναι λόγοι γεωπολιτικοί οι οποίοι υπερβαίνουν ακόμη και τους
γερμανούς. Όμως οι γεωπολιτικοί παράγοντες σε μια ρευστή κατάσταση παγκοσμίως
αλλά και ειδικά στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου , της Βορείου Αφρικής ,
των Βαλκανίων και της Νοτίου Ευρώπης  μεταβάλλονται
. Επομένως θα πρέπει να  παρακολουθούμε
επισταμένα αυτές τις εξελίξεις οι οποίες είναι αργές αλλά δίνουν αρκετά
μηνύματα για τις επερχόμενες αλλαγές. Δεν θα πρέπει παράλληλα να μας διαφεύγει της
προσοχής η πιθανότητα ενός λάθους ή μιας αστοχίας , κάτι που θα αλλάξει άρδην τις
εξελίξεις.
-Αν
επιτέλους γίνει πράξη η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα ανοίξουν οι
στρόφιγγες προς πολίτες και επιχειρήσεις;  
Οι στρόφιγγες είναι ανοικτές και τώρα , αλλά χρήματα δεν
υπάρχουν. Αυτό θα πρέπει να γίνει κατανοητό. Δεν υπάρχει ρευστότητα. Το τραπεζικό
σύστημα δεν διαθέτει ρευστότητα . Τέρμα και τελείωσε . Ακόμη και αν γίνει η
ανακεφαλαιοποίηση δεν σημαίνει ότι θα υπάρξει ρευστότητα. Τα χρήματα θα παν να
καλύψουν υφιστάμενα κενά στους δείκτες φερεγγυότητας. Η επανεκκίνηση της οικονομίας
θα επιτρέψει στο τραπεζικό σύστημα σιγά-σιγά να αυξήσει τις χορηγήσεις του με
σχετικά ασφαλή τρόπο και όχι διακινδυνεύοντας να αυξήσει τις επισφάλειες.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΛΑΣ 08.11.2012 Εφημερίδα Η ΝΙΚΗ.