Το νέο μνημόνιο δεν είναι τίποτε περισσότερο από τροποποιημένο (ποσοτικά) αναπόσπαστο οργανικό τμήμα του αρχικού σχεδίου – μνημονίου που στοχεύει στη βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή της ελληνικής οικονομίας σε σαφώς πολύ χαμηλότερο επίπεδο ισορροπίας . Η βίαιη προσαρμογή δηλώνεται χαρακτηριστικά μέσω της μείωσης του Ελλείμματος της Γενικής Κυβέρνησης από 15,6% στο τέλος του 2009 , στο 1,5% το 2015. Η επιλεχθείσα διαδικασία , της εσωτερικής υποτίμησης , λειτουργεί με ένα μοναδικό και απόλυτο τρόπο: απορροφά από το εισοδηματικό κύκλωμα την απαιτούμενη χρηματική ποσότητα ( εισοδήματος) μειώνοντας δραστικά την εγχώρια ζήτηση , οδηγώντας την εκτός του κυκλώματος σε εξυπηρέτηση πρωτίστως δανειστικών υποχρεώσεων. Το απλό αυτό γεγονός «σπρώχνει» την οικονομία σε έντονα υφεσιακά μονοπάτια και θα συνεχίσει να την σπρώχνει και για τα επόμενα έτη (2012-2014) δεδομένου ότι για τα έτη αυτά χρειάζεται η συνέχιση της απορρόφησης από την εγχώρια ζήτηση ποσού ύψους 14,6 δις ευρώ . Η προσδοκία για ανάκαμψη του ΑΕΠ σύμφωνα με αυτή την αντίληψη θα συμβεί : όταν ο ρυθμός μεταβολής της εγχώριας ζήτησης σταματήσει να είναι αρνητικός ( αυτό υποτίθεται ότι θα συμβεί όταν σταματήσει η σκόπιμη απορρόφηση και επιτευχθεί ο στόχος του ελλείμματος) και τον υπερκαλύψει ο ρυθμός αύξησης του εξωτερικού τομέα (κυρίως λόγω της μεγάλης μείωσης των εισαγωγών). Όμως ακόμα και αν αυτό θα συμβεί η ανάκαμψη δεν μπορεί να στηριχτεί στον εξωτερικό τομέα της οικονομίας λόγω του μικρού του ποσοστού στη δημιουργία του ΑΕΠ. Η εγχώρια ζήτηση πρωτίστως η επενδυτική είναι και ικανή και αναγκαία. Επομένως ως συμπέρασμα : το ενιαίο μνημόνιο οδηγεί την οικονομία σε νέο πολύ χαμηλό επίπεδο ισορροπίας και η όποια ανάκαμψη (που δεν περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα) θα ξεκινήσει με δυσκολία και από πολύ χαμηλά.
ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΛΑΣ 14.02.2012
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ « ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ» 18.02.2012